„Podstawowe błędy w komunikacji z rodziną chorego” - prof. dr hab. med. Tomasz Grodzicki, Prorektor Uniwersytetu Jagiellońskiego ds. Collegium Medicum, Kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Geriatrii, Katedry Chorób Wewnętrznych i Gerontologii Uniwersytetu Jagiellońskiego-Collegium Medicum
Rozmowa z rodziną pacjenta w ostatniej fazie choroby jest wyjątkowo trudnym zadaniem jakie staje przed lekarzem. Do najczęstszych błędów jakie popełniamy w trakcie takiej rozmowy należy zaliczyć niewystarczającą ilość czasu, niewłaściwe miejsce, a także błędne przekonanie, że wiemy co czują najbliższe choremu osoby i czego oczekują. Nie można jednoznacznie określić ile czasu powinna trwać rozmowa, zbyt krótka bywa uznawana za powierzchowną a nadmiernie długa może stanowić dodatkowe cierpienie dla najbliższych choremu osób. Powinna być toczona w warunkach zapewniających rodzinie pacjenta komfort i dyskrecję, mimo to często odbywa się na korytarzu lub w obecności innych osób. Nierzadko przejmujemy inicjatywę w trakcie rozmowy tłumacząc osobom najbliższym co czują lub co ich czeka. Tymczasem nawet jeśli prowadziliśmy wiele takich rozmów lub sami przeżyliśmy podobną sytuację to należy pamiętać, że reakcja na złą wiadomość jest bardzo indywidualna i nie powinna być porównywana do innych. Ponadto należy unikać tworzenia fałszywej nadziei, dbając o jednorodny przekaz płynący od różnych członków zespołu leczącego oraz otwarcie na dalsze rozmowy. Częstym błędem jest protekcjonalne podejście do rodziny lub chorego gdyż będąc w uprzywilejowanej sytuacji jako osoby znające mechanizm i przebieg choroby wydaje się nam że WIEMY! Podczas gdy w rzeczywistości wiemy bardzo niewiele i powinniśmy przede wszystkim SŁUCHAĆ!
Osoba publikująca: Tadeusz Tomera